Περί λιγούρας!

λιγούρα : (η) (μετφ) ζωηρός πόθος, επιθυμία : «βλέπει τα κορίτσια και τον πιάνει λιγούρα»
λιγουρεύω : (ρ. Μετβ) αορ. (ε)λιγούρεψα, μετχ παθ. Παρκ. Λιγουρεμένος : καταλαμβάνομαι υπό αδυναμίας διά κάτι, υπό επιθυμίας να φάγω τι ή να το αποκτήσω, ποθώ.
(ΠΡΩΪΑΣ - ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ )




Με μια «λιγούρα» μού’ρθε το αγόρι μου χτες βράδυ, «λιγούρα» για γλυκό (KAI για κορίτσια) και μ’ έκανε κι εμένα κι «ελιγούρεψα» κι έχοντας και το φρεσκοαποκτηθέν Α4 μέλι (Α-νατολικής, Α-ττικής, Α-φάρμακο, Α-φιλτράριστο) στο ντουλάπι να μας γνέφει, την πήραμε εύκολα την απόφαση κι ευθύς η κατσαρόλα γέμισε με φρέσκο λάδι (...τό’χα και τάμα να κάνω λουκουμάδες για την καλή σοδειά!!!) και μπήκε στο μάτι το κεραμικό!




Ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό έβαλα
Μια κουταλίτσα ζάχαρη
Μισή αλάτι
Δυο λάδι
Ένα φακελάκι ξερή μαγιά και
Ενάμισι φλυτζάνι αλεύρι


Όλα μαζί τα ανακάτωσα καλά στο multi (ίσα ίσα ήρθανε) και στραγγίζοντάς τα σ’ ένα μεγάλο μπώλ, τά ‘κρυψα στο φούρνο που ‘καιγε στο 30-40 για ένα μισάωρο.

Ήρθε και φούσκωσε ο χυλός και γιόμισε φουσκάλες που κάτσανε βέβαια μόλις έβαλα μέσα κουτάλι αλλά ξαναφούσκωναν στη συνέχεια . Καλό κάψιμο το λάδι και κουταλιά κουταλιά μέσα στην κατσαρόλα! Για βοήθεια να μη κολλάει βρέξιμο το κουτάλι με νερό. Μόλις ροδίζανε τα μπαλάκια όξω! Κι άλλα παίρνανε τη θέση τους.

Σ’ ένα μικρό μπρίκι βάζω 5-6 κουταλιές Α4 μέλι κι ένα σφηνάκι νερό και δίνω μια βράση. Περιχύνω τους λουκουμάδες (κοιτάχτε πως γυαλίζει!!) κι ορμάμε! Στο πλάι έχει και τριμμένα καρύδια για όποιον το επιθυμεί και κανέλλα!

Άντε βρε!! Και του χρόνου καλή σοδειά να’χουμε!!