Τρόπαιο απ΄τον Έβρο!

Μες το άδειο μου ψυγείο, η κόκκινη πλαστική σακούλα δέσποζε τροφαντή και χιλιοτσαλακωμένη. Την κοίταξα έντονα προσπαθώντας να θυμηθώ τι έκρυβε στα σώψυχά της, συνοφρυώθηκα, την άγγιξα ελαφρά με το χέρι, την ψιλοζούληξα, (κάτι ημίσκληρο είχε μέσα) και τελικά την τράβηξα έξω απ΄το ψυγείο. Ανοίγοντάς την μνήμες απ΄την εκδρομή στη Θράκη με κυρίευσαν, μνήμες απ΄το Δέλτα του Έβρου, το Δάσος της Δαδιάς και τη χαμογελατή Πόπη, την χασάπισσα των Φερρών που άνοιξε το χασάπικό της για μας και μόνο και μόνο για να γευτούμε τον υπέροχο καβουρμά της! Αυτό τον θησαυρό έκρυβε η κόκκινη σακούλα που εγώ η τότε νηστεύουσα δεν τον είχα γευτέι ακόμη!! Πήρα μπρος με τη μία! Θυμήθηκα παλιές κουβέντες του φίλου Κουκουβίτη στο Hungry κι άρχισε η δράση….

Σαγανάκι καβουρμάς

Δυο χοντρές φέτες καβουρμά
Μιά ντομάτα
Μισό κρεμμύδι ξερό
Δυο αυγά
Θυμάρι – πιπέρι

Παίρνω δυο πήλινα κεσεδάκια και βάζω στον πάτο τους από μια φέτα καβουρμά.

Στο τεφάλ σωτάρω με ελάχιστο λάδι, το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και προς το τέλος ρίχνω τη ντομάτα σε χοντρές φέτες, το θυμάρι και το πιπέρι και γυρίζω 2-3 φορές.

Σκεπάζω με το μείγμα τον καβουρμά, σπάω προσεχτικά από ένα αυγό σε κάθε πήλινο (να κάτσει με τον κρόκο ατόφιο) και πασπαλίζω με τριμμένο κεφαλοτύρι.

Ψήνω στους 180 για μισή ώρα περίπου , ίσα με που να πήξει το αυγό!

Αφήνω λίγο να κρυώσει για να μη ζεματιστώ, παίρνω το χάπι για τη χοληστερίνη προληπτικά κι αρχίζω τις βούτες με φρέσκο σπιτικό ψωμάκι!


Δε σας λέω τίποτε …… ΚΟΛΑΣΗ!