ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ…

Θλίψες μαζί με δακρυγόνα, οδύνες και σπαραγμούς κι ειλικρινά συλλυπητήρια και καπνογόνα μαυρίζουν τον Αττικό ορίζοντα….

Υποκρισία, ψέμα κι ένα κορμάκι άγουρο, άψυχο σ΄ένα νεκροτομείο …

Κι όλη η οδύνη κι ο σπαραγμός … της μάνας! του πατέρα! κανενός αλλουνού!!

Ποια τιμωρία αξίζει του Σερίφη, του νταή, του ανειδίκευτου φρουρού?

Θα’θελα να τον σκίσω, να τον τσακίσω, να τον λιώσω, να τον ξεφλουδίσω…

Μπαίνει ποτέ η βρισιά, το μπουκάλι, το καδρόνι, η πέτρα κι η μολότοφ, κόντρα στη ζωή?

Ποιοι είναι αυτοί οι υπάνθρωποι τραμπούκοι που τάχθηκαν να μας προστατεύουν κι ανεξέλεγκτα αποφασίζουν για ζωές?

Ποιοι είναι αυτοί οι αντιεξουσιαστές που εξουσιάζουν τα Εξάρχεια, που καίνε, σπάζουν και ρημάζουν?

… κι αν το δεκαπεντάχρονο αγγελούδι δεν έμενε στο Ψυχικό αλλά στο Γκάζι …?? κι αν το λέγανε Μουράτ, …???

Ποια Δημοκρατία ρε γαμώτο…..???