Τα Γιργίργια κι ο μεζές τους.

Καλό γιαλό έχουμ’ απόψε κι ο κόλπος γιόμισε γιργίργια που καταφτάσανε απ΄ολούθε.

Σαρανταδυό μέτρησα στο λιμανάκι και τώρα μες το δείλι, δέκα, έντεκα, δώδεκα στη σειρά μετρώ, τό’να πίσω στ΄άλλο, ν’ αρμενίζουν κόντρα στην ηλιόστρατα, ίσαμε νάβρουν το μέρος το καλό, για ν’ αράξουνε και να αμολήσουνε τις λάμπες.

Πριν ακόμη χαθεί το φως ανάβουνε κι η θάλασσα στολίζεται γιορτινά.

Με το σκοτάδι μοιάζουν γιορντάνια που φεγγοβολάνε, σα νάχει πανηγύρι η θάλασσα.

Πρωί πρωί αποκομίζω μια στάλα απ΄τη σοδειά τους κι αφού σα γατιά πεινασμένα την τσακίζουμε, με λαδοψαρωμένα χέρια φωτογραφίζω τ΄απομεινάρια…. έτσι,… για μεζέ…

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!