Τετάρτη, Δεκεμβρίου 10, 2008

Το Παζάρι και το Πνεύμα

Δεν είναι δυνατό να γίνει Παζάρι για τους Δρόμους Ζωής και να μην δώσουμε παρόν ο Ντίνος κι εγώ! Στην Αθήνα πηγαίνουμε πάντα και μόνο γι΄αυτό. Κάθε χρόνο, στις αρχές του Δεκέμβρη, μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας και κατηφορίζουμε. Γυρίζουμε, όλο χαρά, με το Πνεύμα των Χριστουγέννων να βολτάρει μεσ΄την ψυχή μας. Φέτος η δουλειά πολλή, ο ελεύθερος χρόνος λιγοστός και τα καλούδια που είχα να προσφέρω λιγοστά κι αυτά, αλλά το ραντεβού με το Πνεύμα δεν το χάνουμε!!!

Φτάσαμε βράδυ Παρασκευής, μιας ηλιόλουστης Παρασκευής που δε σε προετοίμαζε με τίποτε για το άγριο Σάββατο που ακολούθησε. Στη Μεθώνης, στο κτίριο με τα πλακάκια των ονείρων μου, κόσμος πολύς, κόσμος κουρασμένος αλλά σ΄έξαψη. Το Πεφταστέρι στολίζει τις ζωγραφισμένες κουτάλες και τα μικροσκοπικά γλυκάκια του, η Ναταλία κρεμάει ποδιές ζωγραφισμένες, η Τίνα κολλάει ετικέτες σε βαζάκια, η Νένα, η Λία, η ΜαρίαΠ, ο Αθήναιος, όλοι εκεί. Σκάει μύτη η Λουϊζα με την κατάκοπη Μάρω και τ΄όμορφο σκουφί της, όλοι εκεί ... παρόντες!

Βολτάρω στα εκθέματα και σταμπάρω τ΄αυριανά μου ψώνια. Φέτος δε θα το χάσω το σύγλινο της Ντίνας, ούτε τους χουρμάδες του Αθήναιου, ούτε τις ποδιές της Ναταλίας … δε βλέπω γιαουρτομπαλάκια κι απελπίζομαι ....

Πρωϊ πρωϊ το Σάββατο με το καλαθάκι μου ανά χείρας φορτώνω . ....... Τα τρόπαια πολλά κι όλα καλά. Λικέρ φλασκούνι και βατόμουρο της ΜαρίαςΠ, μαρμελάδες χουρμά και κονφί σκόρδου του Αθήναιου, Σύγλινο (επιτέλους – δυο χρόνια προσπαθώ να το πετύχω!!), ζωγραφισμένες κουτάλες και γλυκοτσιμπιδάκια, ποδιές, σπιτάκια κι άλλα πολλά.

Κατεβαίνουμε στο υπόγειο για καφέ. Φιλιά κι άλλα φιλιά, σ΄ένα μισάωρο μαζευόμαστε Ρούλα, Μπιχάπης, Κικίτσα και Witch που φέτος τις αντάμωσα, Chios online, Yannis ..... Πόση χαρά, πόσα γέλια, λίγα μέτρα πιο κει απ’ τον τόπο που μάτωσε το βράδυ. Κάνω δεύτερη επιδρομή για τα ξακουστά αρωματικά σαπούνια της Μάγισσας των ασφόδελων, με άρωμα σοκολάτα, γιασεμί και πικραμύγδαλο.

Το μεσημέρι ρακές και μεζέδες εκλεκτοί με αγαπημένους φίλους κι άλλα γέλια κι άλλη χαρά ...

Κι΄ύστερα .....................................

Κυριακή πρωϊ ξεκινήσαμε για την επιστροφή αμίλητοι, αγέλαστοι με βαριά καρδιά ... κι όλο βαραίνει μέρα με τη μέρα η καρδιά μας...κι ακόμη δεν το χωράει ο νους μας αυτό που έγινε, αυτό που γίνεται....

Πόσην οργή κρύβουνε μέσ΄ στις ψυχούλες τους τα παιδιά μας!

Όχι, φέτο δεν ανταμώσαμε με το Πνεύμα των Χριστουγέννων.

4 Comments:

Blogger witchofdaffodils said...

Aσπα, χάρηκα πολύ που σε γνώρισα :)

..................
Έχεις δίκιο, η χαρά δεν κράτησε πολύ, η πραγματικότητα περίμενε τη χώρα στη γωνία..

11:21 π.μ.  
Blogger Aspa said...

Μαγισούλα μου κι εγώ χάρηκα που σε γνώρισα και που ανταμώθηκα με τα σαπουνάκια σου! Περιττό να σου πω πως έχει μοσκοβολήσει το σπίτι μου ...Τελικά μάλλον θα τα κρεμάσω στις ντουλάπες μου!

2:40 μ.μ.  
Blogger witchofdaffodils said...

α, μα γιατί, να τα χρησιμοποιήσετε, για την ντουλάπα να σας στείλω σακουλάκια λεβάντας :)

12:46 μ.μ.  
Blogger kiki said...

Άσπα κι εγώ χάρηκα πολύ που τα είπαμε έστω και για λίγο. Μακάρι να μην είχε μαυρίσει τη χαρά όλων μας, το γεγονός που έγινε. Μακάρι να μην είχε συμβεί ποτέ...

6:15 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Free Counters
Free Counter Hungry For Life