Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006

Η αντίφαση της μάνας.


Κατοχή! Η κυρά Σαραφεία ανοίγει διάπλατα τα κανάτια ν΄αερίσει κι ένα κατακόκκινο σφυροδρέπανο ορμάει μες στο σπίτι απ΄τον απέναντι τοίχο. Ένα άτσαλα γραμμένο «ΕΞΩ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ» την κάνει και μισοχαμογελάει …

«Ν’ αγιάσ’να τα χερούδια σας..!! » σιγοψιθυρίζει κι ορθώνει την πλάτη.

Το τζιάκ’ καίει στη γωνιά κι αυτή σέρνει το βήμα στη μέσα κάμαρα να ξυπνήσει τον δεκαεφάχρονο Στεφανή, τον πρωτότοκό της. «Έφεξε, σήκω» και πιάνει την κανάτα να του ρίξει να νυφτεί. Μες στο μισοσκόταδο βλέπει τα χέρια βρώμικα, τα νύχια γεμάτα μπογιά ...κόκκινη μπογιά....

«Αγιού!!! Κω χαρά στο θάμα!!! Θα στα κόψω βρε αχριγιάν’(ι) τα χέρια’σ...!!»

Ξεκουράσου στη γαλήνη Στεφανή! Τέλειωσαν τα Μακρονήσια της ζωής σου....

3 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Ενας τόσο τρυφερός αποχαιρετισμός... Να είσαι καλά.

7:16 μ.μ.  
Blogger BeeHappy said...

Το πνεύμα του δεν θα γαληνέψει ποτέ. Τα μακρονήσια μας είναι τα λευκά κελιά και τα "καταναλωτικά δάνεια".

10:16 π.μ.  
Blogger peftasteri said...

@bee happy ..o tempora o mores !

8:37 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Free Counters
Free Counter Hungry For Life