Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006

Περί ορέξεως….

Κάθε που βλέπω κίτρινη κολοκύθα οι σιελογόνοι αδένες μου παθαίνουν μια σύσπαση κι οδηγούν τη σκέψη μου στις γλυκές κολοκυθόπιτες που φτιάχνει η μάνα μου στις περιόδους νηστείας. Συνταγή παλιά, Θρακιώτικη κι αγαπημένη! Στριφτή την κάνει και τη φορτώνει ζάχαρη και κανέλα από πάνω, έτσι για να γλυκαθεί η ψυχούλα, μα και το στερημένο από κρέατα στοματάκι μας. Το φύλλο δικό της, σπιτικό και τραγανό, μπόλικη η σταφίδα μέσα να συναγωνίζεται το καρύδι και τα δυο μαζί την κολοκύθα! Κι εκείνα τ’ αρώματα, … αχ!! εκείνα τ’ αρώματα! Η κανέλα αγκαλιά με το γαρίφαλο και το μοσχοκάρυδο να τρέχει να τις προφτάσει! Να δαγκώνεις και «κρακ» να τρίζει στο δόντι το χοντρούτσικο καρύδι κι η δροσερή κολοκύθα να σου μελώνει τη γλώσσα, η σταφίδα να δίνει λίγη αψάδα στο μάσημα κι η ζάχαρη κολλημένη στον ουρανίσκο νά ’ρχεται σαν επίγευση λυτρωτική!

Υλικά
Φύλλο :
(για ένα κλασικό ταψί φούρνου)
1 ποτήρι χλιαρό νερό
λίγο αλάτι
1 φλυτζανάκι του καφέ λάδι
½ φλυτζανάκι του καφέ ξύδι
800 γρ. περίπου αλεύρι (όσο για σφιχτή ζύμη)

Γέμιση :
1 κιλό κολοκύθι κόκκινο τριμμένο και καλά στιμμένο
ένα φλυτζάνι σταφίδες
ένα φλυτζάνι χοντοκομμένα καρύδια
ένα μικρό ξερό κρεμμύδι (ναι ναι!!!!)
μισό φλυτζάνι σταρένιο τραχανα
5 κουταλιές σούπας ζάχαρη
1 κουταλιά γλυκού κανέλλα
½ κουταλιά γλυκού γαρύφαλλο τριμμένο
λίγο μοσχοκάρυδο


Ζυμώνουμε καλά κι αφήνουμε στην άκρη 1-2 ώρες τη ζύμη πλασμένη σε μπάλα να ξεκουραστεί.
Σωτάρουμε σε λίγο λάδι το κρεμμύδι τριμμένο στο ψιλό του τρίφτη, συνεχίζουμε με την κολοκύθα και μόλις μαλακώσουν ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά κι αφήνουμε να φουσκώσει ο τραχανάς και να κρυώσει η γέμιση. Το κρεμμύδι είναι το «χου» στην κολοκυθόπιτα! Κόβει την έντονη κολοκυθίλα και δίνει γλύκα!!! Δεν ξέρω….. «έτσι τα βρήκαμε, έτσι τα κάνουμε»!!!

Χωρίζουμε σε κομμάτια τη ζύμη και ανοίγουμε λεπτό φύλλο. Το κάθε φύλλο το κόβουμε στη μέση και στη μεγάλη του πλευρά απλώνουμε μια γραμμή γέμιση. Τυλίγουμε χαλαρά σε κορδόνι κι αρχίζουμε να το στρίβουμε απ’ το κέντρο του ταψιού. Δε βάζουμε σφιχτά το ένα στ’ άλλο τα κορδόνια μας ώστε να ψηθούν καλά Μόλις το ταψί γεμίσει ραντίζουμε με λίγο λάδι και νερό και ψήνουμε στους 170 για 40 λεπτά περίπου.

Αφού ροδοκοκκινίσει καλά και κρυώσει, ρίχνουμε κανέλα και άχνη ζάχαρη κατά το δοκούν!

2 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Κάτι συμβαίνει με τη χημεία αυτής της συνταγής. Η κανέλλα, το κρεμμύδι και η ¨"ουδετερότητα" του κολοκυθιού από το κρεμμύδι, μας προσφέρει εδώ μιά απίστευτη καλή διάθεση! τριγυρνάμε γελαδεροί ώσπου να την χωνέψουμε. Έχει κι άλλες παραλλαγές, αλλά αυτή που καταγράφετε μου φαίνεται μιά χαρά, ειδικά εκειός ο τραχανάς...

3:06 μ.μ.  
Blogger peftasteri said...

Μια χαρά "ακούγεται" το κρεμμύδι στην γλυκιά πίτα. Γνωστό της πάσης, το κρεμμύδι ψημμένο είναι απίστευτα γλυκό. Άσε που υποκλίνομαι σε κάθε παραδοσιακή συνταγή. Ε, πως να το κάνουμε; Ο παλιός είναι αλλιώς (και η νέα είναι ωραία ειδικά με το νέο μου λουκ.. η ψωνάρα!)

4:28 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Free Counters
Free Counter Hungry For Life