Αντίπαλες Γαλατόπ’τες

Χαλκιδικιώτικη γαλατόπιτα - της πεθεράς
Όταν με κέρασε πρώτη φορά η πεθερά μου γαλατόπιτα, έπαθα μια μεγάλη ταραχή, καθώς βάζοντας την πρώτη μπουκιά στο στόμα μου, γεύτηκα γλυκό, αντί αλμυρού που ήξερα από τα γεννοφάσκια μου! Με το ζόρι κατάφερα κι έφαγα εκείνο το πρώτο κομμάτι, με τις μπουκιές βασανιστικά αργά να κατεβαίνουν μια μια, με τεράστια προσπάθεια. Από κει κι ύστερα, όταν άρχισα να αντιμετωπίζω σαν γλυκό αυτή την εκδοχή της γαλατόπιτας, έγινε από τις αγαπημένες γεύσεις που συχνά βρίσκονται σπίτι μου.

Υλικά
2 λίτρα γάλα
1 ποτήρι ρύζι
1 κιλό ζάχαρη περίπου
14 αυγά
βανίλια
3 φύλλα για πίτες (τα φύλλα μπορούμε είτε να τα ανοίξουμε εμείς, είτε να χρησιμοποιήσουμε έτοιμα)

Ετοιμασία
Βάζουμε το ρύζι με 4 ποτήρια γάλα σε μια κατσαρόλα να βράσει αργά, ανακατεύοντας συνέχεια.
Μόλις το ρύζι μαλακώσει, συμπληρώνουμε λίγο-λίγο όλο το γάλα και τη ζάχαρη, μέχρι να πήξει, σαν ρυζόγαλο, ή για τις ανυπόμονες (σαν εμένα), αφού βράσει το ρύζι και ρίξουμε τη ζάχαρη, δένουμε με corn flour. (Προσοχή!!!! Άν ρίξουμε τη ζάχαρη πριν βράσει το ρύζι,…. τότε …. δε θα βράσει!!!).

Απομακρύνουμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει λίγο, και ρίχνουμε μέσα τα αυγά (αφού κρατήσουμε 2 κρόκους) και τη βανίλια.

Στρώνουμε τα φύλλα σε ταψί (το κλασσικό τετράγωνο του φούρνου), με το ανάλογο βούτυρο ανάμεσά τους και αδειάζουμε το μείγμα της κρέμας μέσα.

Αφού αραιώσουμε τους κρόκους με λίγο γάλα, τους αλείφουμε απαλά από πάνω (για να πάρει χρώμα) (ναί! Μόνο κάτω έχει φύλλα…).

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 °C για περίπου 45 λεπτά.

Σερβίρουμε αφού κρυώσει, με κανέλλα.

Θρακιώτικη Γαλατόπ’τα – της γιαγιάς
Ξαναμίλησα για τη θκιά μας τη γαλατόπ’τα, την αγαπημένη πίτα του σογιού και του συχωρεμένου του παππού μας του Νίκου. Δεν έχει σχέση με τις γλυκιές πίτες με ρύζι που φτιάχνουν σ΄όλη την άλλη Ελλάδα. Είναι πίτα αλμυρή, μ΄αυγά, γάλα και τραχανό σταρένιο. Είναι πίτα πεντανόστιμη, μεγάλη ζημιά των σιελογόνων, που έκανε τον παππού να την προφέρει με σφιχτά τα χείλια, για να συγκρατήσει τη μασέλα που κολυμπούσε απ΄τις εκκρίσεις που προκαλούσε η εκφορά και μόνο του ονόματός της.

Φύλλο κατά τα γνωστά :
1 ποτήρι νερό
λίγο αλάτι
λίγο λάδι
λίγο ξίδι
αλεύρι

Ζύμωμα, 1-2 ώρες ξεκούραση, 4 μπαλάκια, μαργαρίτα το καθένα και κάνουμε τη γέμιση

Γέμιση
1ποτήρι σταρένιο τραχανά,
2 ποτήρια νερό

Βράζουμε 5-10 λεπτά σιγανά, ρίχνουμε μέσα μοσχοκάρυδο και ελάχιστο μπαχάρι, λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι κι αφήνουμε να φουσκώσει και να κρυώσει .

Ανοίγουμε φύλλο πολλαπλό (μαργαρίτα γαρ!!), στρώνουμε στο ταψί, λαδώνουμε, δεύτερο πολλαπλό και βάζουμε το «γόμο». Ακολουθούν άλλα δυο φύλλα. Αυτό που προσέχουμε είναι τα φύλλα μας να μείνουν προς τα πάνω στα τοιχώματα του ταψιού, σχηματίζοντας ένα τοίχωμα που θα κρατήσει το γάλα που θα ρίξουμε αργότερα πάνω στην πίττα! (τάρτα θυμίζει η όλη φάση!!!) Τρυπάμε με πηρούνι σε διάφορα σημεία την πίττα, ώστε και να μη φουσκώσει το φύλλο και ο χυλός που θα ρίξουμε αργότερα να εισχωρήσει και σε κατώτερα στρώματα και φουρνίζουμε στους 180 για 10-15 λεπτά.

Στο μεταξύ χτυπάμε
8 αυγά,
1 λίτρο γάλα,
1 κουτ. γλυκού κοφτό αλάτι,
μοσχοκάρυδο

και μόλις ροδίσει το πάνω φύλλο, βγάζουμε την ταρτόπιττά μας και το χύνουμε πάνω της.

Ξαναφουρνίζουμε και ψήνουμε άλλη μισή ώρα και κάτι μέχρι να ροδοκοκκινίσει.

Κόβουμε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια κι αρχίζουμε να μαλώνουμε για το ποιος θα πάρει μέση και ποιος γωνιά!

.

.

(Φωτογραφίες δανεισμένες απ, το net, η μιά απ΄το Μαράκι του Μοδίου!!!)