Ο ΚΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ - Μεσογειακά κρινάκια

Ότι ζωντανό γύρω μου, αυτά τα ασφοδέλια

και τούτη η γούρνα με το ζεστό αίμα.

Pancratium maritimum L.
Amaryllidaceζ
Sea Daffodil, Sea Lily, Sand Lily English
Lys de Mer French
Giglio di Mare Italian
Narciso das Areias Portuguese
Pancracio Spanish
Κρίνος της θάλασσας Ελληνικά

Περιγραφή: Πολυετές φυτό με βολβό, με παχύ κορμό 8-15mm σαν καλάμι ύψους 35-40cm. Ξεφυτρώνουν 3-12 όμορφα λουλούδια σε σχήμα κορώνας, με χρώμα λευκό και με υπέροχο άρωμα
Είναι ένα από τα πιο εξωτικά μέλη της οικογένειας amaryllis pancratium maritimum φύεται γύρω από τις ακτές της Μεσογείου. Φυτό σπάνιο και καλλωπιστικό, είναι ένα στολίδι της φύσης.

Απαραίτητα προέχει η προστασία του λόγω της περιορισμένης εμφάνισής του.

Χαρακτηριστικό του είναι η δυνατή και γλυκιά μυρωδιά.Αυτό το μικρό φυτό παράγει πολλά άνθη, των οποίων έξι πέταλα διαμορφώνουν το στέμμα κατά τον τρόπο των ασφόδελων,και για αυτό είναι γνωστό με το όνομα «Θαλάσσιος Ασφόδελος»

Τα φύλλα του είναι σαρκώδη,γκριζοπράσινα και σε σχήμα λουρίδας,ενώ οι καρποί του είναι μεγάλοι,σε σχήμα βολβού. Φυτρώνει σε αμμώδεις παραλίες και σε αμμόλοφους, σε μακρινή απόσταση από τη θάλασσα. Ανθίζει ανάμεσα στον Αύγουστο και τον Οκτώβρη. Άνθος και φύλλα εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο Τα άνθη του μισανοίγουν πριν δύσει ο ήλιος για να φτάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος όσο η νύχτα προχωρεί.

Όταν οι καρποί ωριμάσουν, πετάγονται απο μέσα τους κατάμαυροι σαν κάρβουνα σπόροι, μεγάλοι, πολυγωνικοί και μαλακοί. Καθένας τους κρύβει στο κέντρο του ενα μικρό βολβό που είναι ο πραγματικός σπόρος. Αυτός θα θαφτεί στην άμμο και θα μεγαλώνει, ψάχνοντας όλο και πιο βαθιά να βρει υγρασία για να ζήσει. Όσοι επιζήσουν μετά 4-5 χρόνια θα καταφέρουν να ανθίσουν και να συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής τους.

Τρεις τέτοιοι βολβοί, με κόπο και στοργή περίσσια ξεθαμμένοι απ’ του Αη Μάμα την αμμουδιά και καμπόσοι σπόροι μαύροι, βρέθηκαν εξ’ αιτίας μου στην παραλία των Φλογητών. Κοντά στις καλαμιές τους φύτεψα για να μη τους βλέπει ανθρώπου μάτι, παρά μόνο βατράχια φίδια και πετούμενα ν’ αγγίζουν τα σαρκώδη,γκριζοπράσινα και σε σχήμα λουρίδας φύλλα τους, έσπειρα δίπλα και τα νιούτσικα σποράκια, Οκτώβρη μήνα όλα αυτά κι οπλίστηκα μ΄υπομονή για να δω αν τελικά η αποικία θα στεριώσει, γιά τρία εγκλήματα ακόμη έχω κάνει ενάντια στη μάνα φύση!

Δύο του χρόνου του καινού, πήγαμε στα μέρη κείνα κι έτρεξα στις καλαμιές κι ήτανε μέγιστη η χαρά μου που φρέσκα φύλλα είδα να προβάλλουν απ’ την καρδιά και να με χαιρετάνε! Δεν πέθαναν οι βολβοί, ... για το έγκλημα δεν είμαι σίγουρη αν δεν το ‘κανα ….