Αχ Ελλάδα σ΄αγαπώ …

Γιομάτη ομορφιές γύρισα χτες βράδυ απ΄ το οδοιπορικό στον Έβρο!

Αλεξανδρούπολη, Δάσος Δαδιάς, Δέλτα.

Εντυπωσιασμένη απ΄το μέγεθος του «μαυρόγυπα» κι απ΄τη σοφία της φύσης που χρησιμοποιεί τους γύπες σαν εξυγιαντές των δασών.
Τα παρεξηγημένα κι άσκημα πουλιά τρέφονται μόνο με σάρκες νεκρών ζώων . Δε σκοτώνουν ποτέ, απλά παρατηρούν και καθαρίζουν το δάσος απ΄τα νεκρά ζώα.
Ήμασταν πολύ τυχεροί κι απ΄το παρατηρητήριο ξεχωρίσαμε πολλούς γύπες, όρνια και δυο φιδαετούς να ξεκινούν το χορό του ζευγαρώματος. Τι περήφανο πουλί, τι αέρινο και λεβέντικο…



Στο Δέλτα τα πουλιά λίγα, δεν κατέβηκαν απ΄το Βορρά λόγω καλού καιρού, μας αποζημίωσε όμως το ροζ των φλαμίνγκος, ο μεγάλος πληθυσμός χουλιαρομύτας που ανταμώσαμε και το βαθύ κόκκινο της αρμυρήθρας που κατέλαβε μεγάλες εκτάσεις λόγω έλλειψης νερού.

Στην Αλεξανδρούπολη, θαυμάσαμε τη δουλειά που έχει κάνει η κυρία Αγγελική Γιαννακίδου στο Εθνολογικό Μουσείο Θράκης, ένα έργο εξ’ολοκλήρου αυτοχρηματοδοτούμενο που λειτουργεί με τη νομική μορφή Αστικής Εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Υπάρχουν τελικά Έλληνες που αγαπούν την Ελλάδα! Έφυγα γεμάτη εικόνες απ’ τη ζωή στη Θράκη και μ΄ένα υπέροχο ζευγάρι σκουλαρίκια απ΄το πωλητήριο που λειτουργεί στο χώρο με ΥΠΕΡΟΧΑ χειροποίητα αντικείμενα.


Κι όταν το στομάχι διαμαρτυρήθηκε ήπιαμε το τσιπουράκι μας στου ΣΑΡΙΚΑ το ουζερί, στην Αλεξανδρούπολη, πίσω απ΄τη λέσχη των αξιωματικών, με περίφημο μεζέ κουτσομουρίτσα, καλαμάρι και γαλέο εντέχνως τηγανισμένα και κάτι σουπιές με σπανάκι που θα θυμάμαι για πολύ!

Την Κυριακή το γεύμα ήταν πιο επίσημο, στον ΠΛΑΤΑΝΟ στο λιμανάκι της Μάκρης, όπου χτυπήσαμε αστακομακαρονάδα που είναι το καλύτερό του.


Αργά το απόγευμα της Κυριακής αφήσαμε πίσω μας τη Θράκη, με τρόπαιο από ένα κιλό καβουρμά ο καθείς, απ’ το κρεοπωλείο της Πόπης στις Φέρες που μας έκανε την τιμή κι άνοιξε το μαγαζί της για μας και μόνο, Κυριακάτικα και γι’ αυτό πολύ την ευχαριστούμε!

Υ.Γ. Όχι, δεν είχαν συνέδριο οι κορμοράνοι, μια απλή, συνηθισμένη, μη προγραμματισμένη συνάντηση με μερικούς είχα .....