Πέμπτη, Φεβρουαρίου 22, 2007

Πριν τη Σαρακοστή!

Αναδρομή τρίτη ….

Την Κυριακή θα πω στη Μαριγούλα και στα ξαδέρφια μου νάρθουν για φαγητό. Η Μαριγούλα είναι η μικρότερη κι αγαπημένη θεία. Η γυναίκα του μικρού αδερφού της μάνας μου, του Μανώλη που πολύ άτυχος ήτανε στη ζωή του. Στα σαρανταδυό του ένα εγκεφαλικό τον άφησε μισό και λίγο πριν τα εξήντα μας χαιρέτησε όλους και τράβηξε γι’ αλλού! Όταν παντρεύτηκαν η Μαριγούλα ήταν δεκαεννιά χρονών κι εγώ έξι, έγινε η φιλενάδα μου, θαύμαζα τα βαμμένα της νύχια, τα όμορφα δαχτυλίδια που φόραγε, τα ρούχα της , όλα της, ήταν η πριγκίπισσα που παντρεύτηκε ο θείος μου, ο λατρεμένος θείος που με πήγαινε σινεμά, μούφτιαχνε χαρταετούς, έβαζε στο πικάπ που είχε το «σπασμένα τριιιιιαντάφυλλαααα, στο δρόμο πεεεεεταμέεεενα..» και το τραγουδούσαμε μαζί….

Δυο ξαδερφάκια μου χαρίσανε, τη Βασούλα και το Νικολάκη που πάτησα πόδι και τον βάφτισα εγώ! Πάντα ζήλευα τη μάνα μου που φορούσε μάξι φορέματα. Η μόνη λύση για να βάλω κι εγώ μάξι ήταν να γίνω νονά. Έγινα νονά το λοιπόν κι έβαλα και μάξι, ένα γαλάζιο, κοντομάνικο με πεταλούδες…η γιαγιά μου τόραψε… και πήρα για κουμπαριάτικο δώρο μια υπέροχη κούκλα που στην πλάτη της έπαιρνε μικρά δισκάκια και μ΄ άλλο μίλαγε, μ΄άλλο τραγούδαγε.

Τα χρόνια κυλήσανε κι η Μαριγούλα παρά τα χτυπήματα έμεινε το γέλιο της φαμίλιας, το περιβόλι, η χαρά κι η ευθυμία. Πάντα με δωράκια, «τζίτζιλι μίτζιλι» τα λέει, συνεχίζει να μας χρωματίζει ότι πάει να γκριζάρει. Την Κυριακή θα πω στη Μαριγούλα και στα ξαδέρφια μου νάρθουν για φαγητό. Θα κάνω κάτι σπέσιαλ, κάτι που να την κάνει να πιει κανα ποτηράκι κρασί και να «κοκκινίσει η μυτούλα της», να «κοπούν τα πόδια της» και ν΄αρχίσει το γάργαρο γελάκι της.


Το bourguignon της Άσπας

1,5 κιλό μοσχάρι (πείτε στο χασάπη «για κοκκινιστό»)
10-15 κρεμμυδάκια στιφάδου
μια χεριά σχοινόπρασσο
5-6 καρότα κομμένα ζάρια
1 ½ πακέτο μανιτάρια porto bello
2 σκελίδες σκόρδο
200 γρ μπέικον σε κομμάτι (όχι φέτες)
250 γρ σάλτσα ντομάτας
1 νεροπότηρο κόκκινο κρασί
αλάτι – πιπέρι
φυσικά ελαιόλαδο


Κόβουμε σε ζάρια το μπέικον και το καβουρντίζουμε ίσαμε να βγάλει το λίπος του, στραγγίζουμε και στο τηγάνι με το λίπος σωτάρουμε καλά τα κομμάτια του μοσχαριού. Αφήνουμε στην άκρη και συνεχίσουμε με ελάχιστο λάδι τα κρεμμυδάκια, το καρότο μέχρι να μαραθεί και τελευταία τα μανιτάρια κομμένα σε χοντρές φέτες με χοντροκομμένο μαζί τους το σκόρδο. Σε κατσαρόλα σωτάρουμε το σχοινόπρασσο χοντρομομμένο, σβύνουμε με το κρασί, προσθέτουμε το μοσχάρι και λίγο νερό αν χρειάζεται και βράζουμε σιγανά για ¾ της ώρας περίπου, προσέχοντας να μη τελειώσουν τα υγρά. Βάζουμε στην κατσαρόλα και όλα τα υπόλοιπα υλικά, αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε και το χυμό ντομάτας και σιγοβράζουμε για άλλη μια ώρα. Λίγο πριν σβύσουμε προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και φέρνουμε σε βρασμό.
Σερβίρουμε με ρύζι ή με πουρέ ή με χοντροκομμένες πατάτες τηγανητές. Φροντίζουμε να υπάρχει μπόλικο ψωμί για βουτιές…


Μαριγούλα, μαμά μας, σ΄ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που μας χάρισες και μας χαρίζεις……

Free Counters
Free Counter Hungry For Life