Χιόνια, στο καμπαναριό … και όχι μόνο!

Απ΄τη μέρα που ο γιος μου άρχισε να συμμετέχει στο στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, το βασικό event, δεν ήταν ούτε η τοποθέτηση της κορυφής, ούτε το κρέμασμα της πρώτης μπάλας, ούτε το άναμμα των φωτακίων, αλλά το “χιόνισμα” του δέντρου! Ήταν μια διαδικασία στην οποία δεν τον άφηνα να συμμετάσχει (για ευνόητους λόγους) κι εκείνος παθιασμένα προσπαθούσε να με πείσει να τον αφήσω. Όταν φτάναμε να “χιονίζουμε” τα τελευταία, κάτω κάτω κλαδιά, λύγιζα και του έδινα πια το πηρούνι για να “χιονίσει” κι αυτός. Πασάλειβε όσο μπορούσε κι ύστερα έχωνε τα χεράκια του στο μπώλ με το περίσσευμα κι έτριβε τα δαχτυλάκια του, πιστεύοντας οτι το χιόνι είναι παγωμένο μόνο όταν βρίσκεται έξω …. Όταν μεγάλωσε λίγο και κατάλαβε ότι το χιόνι δεν ήταν αληθινό, το ενδιαφέρον του έπαψε κι όταν μεγάλωσε κι άλλο, στην κατάλληλη στιγμή πέταγε την ατάκα.. “είσαι έτοιμη για τις αλχημείες σου??”

Το χιόνι λοιπόν, που η αγαπημένη φιλενάδα μου η Θάλεια μούμαθε να φτιάχνω και που τα τελευταία χρόνια κόντεψα να το ξεχάσω, μπαίνει μόνο σε φυσικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Εγώ, εδώ και 5-6 χρόνια το γύρισα στο τεχνητό, για να μη το πω ψεύτικο δέντρο, όχι απο οικολογική συνείδηση, γιατί δεν πιστεύω στην οικολογία του πλαστικού, παρά μόνο για πρακτικούς λόγους. Έτσι μοιράζομαι σήμερα τη συνταγή για χιόνι μαζί σας, για όσους στολίζουν ακόμη φυσικά δέντρα κι έχουν ένα σπίτι να μοσκοβολάει δάσος, ώστε να το στολίσουν με “χιόνι κουζινικό”…

Χιόνι
1 σαπούνι άσπρο Μασσαλίας
1 λεμόνι
νερό

Τρίβουμε το σαπούνι στο ψιλό του τρίφτη για να γίνει σκόνη
Χτυπάμε στο μίξερ, σαν να κάνουμε μαρέγκα, ρίχνοντας νερό μέχρι να γίνει σαν αφρός ξυρίσματος και να στέκεται στο πηρούνι (όσο νερό πάρει)
Στίβουμε ένα λεμόνι και ανακατεύουμε το χυμό στο χιόνι (οπωσδήποτε – αν δεν μπει λεμόνι διαλύεται μόλις στεγνώσει)
Απλώνουμε με πηρούνι πάνω στα κλαδιά του έλατου
Η ποσότητα χιονιού που βγαίνει είναι περίπου ένα μεγάλο τάπερ (μισού καρπουζιού)

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ