Πέμπτη, Ιανουαρίου 18, 2007

Σαβόρο

… και μια κι άρχισα με τα Κερκυραϊκά, ας γράψω και το Σαβόρο, μη το ξεχάσω στην ηλικία που είμαι και μετά ψάχνω για συνταγή. Το Σαβόρο λοιπόν είναι ένα μεζεδάκι για τσίπουρο, κορυφαίο. Γίνεται με γόπες ή μεγάλες μαρίδες ή σαρδέλα.

Αλατίζουμε κι αλευρώνουμε απαλά τα ψαράκια, τα τηγανίζουμε και τ’ αφήνουμε στην άκρη. Στο τηγάνι και στο λάδι που τα τηγανίσαμε, προσθέτουμε κοματούδ αλευράκι ακόμη και το τσιγαρίζουμε μέχρι να ροδίσει. Σβύνουμε με ένα ποτήρι ξύδι, ψιλοκόβουμε 5-6 σκελίδες σκόρδο, καμπόσο δεντρολίβανο, 1-2 φύλλα δάφνης και μια χούφτα σταφίδα μαύρη, προσθέτουμε κι ένα ποτήρι νερό μισό ποτήρι λάδι κι αλάτι και σιγοβράζουμε για 10-15 λεπτά.

Στρώνουμε τα τηγανισμένα ψαράκια σε πήλινο ή πορσελάνινο βαθύ σκεύος κι αφού κρυώσει η σάλτσα μας τα περιχύνουμε ίσα με να σκεπαστούν.

Αφήνουμε στην άκρη και στη βδομάδα πάνω στρώνουμε τραπέζι για τσιπουράκι και μεζέ εκλεκτό, γιατί .. το θέλει το χρόνο του το σαβόρο!!

3 Comments:

Blogger nyctolouloudo said...

κάθησα και διάβασα τις συνταγές στο μπλογκ σου...
όλα αυτά τα παράξενα ονόματα και φαγητά μου είναι άγνωστα!
( την γαλόπιττα την ξέρω μόνο γλυκιά και χωρίς ρύζι...)

1:26 π.μ.  
Blogger Aspa said...

Τα παράξενα ονόματα είναι από διάφορες γωνιές της Ελλάδας. Είναι από Κερκυραϊκή και από Θρακιώτικη κουζίνα. Μείνε συντονισμένη και θα σου γράψω κι άλλα παλαβά!!!

9:26 π.μ.  
Blogger dimitris-r said...

Ξύδι σκόρδο δεντρολίβανο... ε, δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να πάει στην κόλαση.
Η σταφίδα βέβαια είναι Βενετσιάνικη επιρροή στην Κουζίνα της Κέρκυρας.
Εδώ άνευ!
Α! και μην το περιορίζεις το θέμα με τα ψάρια. Και το μπαρμπούνι κάνει κορυφαίο σαβόρε, και το ψιλό σμαριδάκι και τα σαυρίδια, και βέβαια με μια ισορροπημένη στα ξυδοσκορδοδεντρολίβανα πηχτή σάλτσα να δοκιμάσεις φιλεταρισμένο τηγανητό ψάρι...
Πάντα με όρεξη τα τσιπουράκια σου να απολαμβάνεις.

4:11 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Free Counters
Free Counter Hungry For Life