Τρόπαιο απ΄τον Έβρο!

Μες το άδειο μου ψυγείο, η κόκκινη πλαστική σακούλα δέσποζε τροφαντή και χιλιοτσαλακωμένη. Την κοίταξα έντονα προσπαθώντας να θυμηθώ τι έκρυβε στα σώψυχά της, συνοφρυώθηκα, την άγγιξα ελαφρά με το χέρι, την ψιλοζούληξα, (κάτι ημίσκληρο είχε μέσα) και τελικά την τράβηξα έξω απ΄το ψυγείο. Ανοίγοντάς την μνήμες απ΄την εκδρομή στη Θράκη με κυρίευσαν, μνήμες απ΄το Δέλτα του Έβρου, το Δάσος της Δαδιάς και τη χαμογελατή Πόπη, την χασάπισσα των Φερρών που άνοιξε το χασάπικό της για μας και μόνο και μόνο για να γευτούμε τον υπέροχο καβουρμά της! Αυτό τον θησαυρό έκρυβε η κόκκινη σακούλα που εγώ η τότε νηστεύουσα δεν τον είχα γευτέι ακόμη!! Πήρα μπρος με τη μία! Θυμήθηκα παλιές κουβέντες του φίλου Κουκουβίτη στο Hungry κι άρχισε η δράση….

Σαγανάκι καβουρμάς

Δυο χοντρές φέτες καβουρμά
Μιά ντομάτα
Μισό κρεμμύδι ξερό
Δυο αυγά
Θυμάρι – πιπέρι

Παίρνω δυο πήλινα κεσεδάκια και βάζω στον πάτο τους από μια φέτα καβουρμά.

Στο τεφάλ σωτάρω με ελάχιστο λάδι, το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και προς το τέλος ρίχνω τη ντομάτα σε χοντρές φέτες, το θυμάρι και το πιπέρι και γυρίζω 2-3 φορές.

Σκεπάζω με το μείγμα τον καβουρμά, σπάω προσεχτικά από ένα αυγό σε κάθε πήλινο (να κάτσει με τον κρόκο ατόφιο) και πασπαλίζω με τριμμένο κεφαλοτύρι.

Ψήνω στους 180 για μισή ώρα περίπου , ίσα με που να πήξει το αυγό!

Αφήνω λίγο να κρυώσει για να μη ζεματιστώ, παίρνω το χάπι για τη χοληστερίνη προληπτικά κι αρχίζω τις βούτες με φρέσκο σπιτικό ψωμάκι!


Δε σας λέω τίποτε …… ΚΟΛΑΣΗ!

Δε στό'πα το στερνό αντίο!

.... ήρθε πολλές φορές ο θάνατος

πήρε πολλούς, γνωρίστηκε με τους υπόλοιπους

δεν υπακούει πια στις άνωθεν εντολές

έχασε και την αγριάδα του ....

Ο Αρχέλαος απαγγέλει ...

Ο ποιητής Νίκος Γρηγοριάδης απαγγέλει κι ο Αρχέλαος συλογάται...

Kαι βαθιά, κάτω από τα επιχρίσματα του χρόνου

το γλέντι να κρατάει καλά

ακοίμητο σε φωτεινά μερόνυχτα κι άφεγγες βδομάδες,

ανεξήγητο σαν θαύμα ή αυτό που λέμε επεμβάσεις

του αόρατου, επειδή και το φεγγαρόφωτο

σήκωνε σε σκοτεινά κύματα το ’να σπίτι

και τ’ ακουμπούσε απαλά πάνω στο άλλο ξανά και ξανά,

ωσότου όλο το χωριό γέμιζε Mαύρη Θάλασσα

με τα δελφίνια να γλιστρούν δοξαριές στις χορδές της λύρας.

Kαι να προβάλλουν τότε ένας ένας στη σειρά οι γλεντοκόποι

και ν’ ανεβαίνουν με τους ατμούς της νοσταλγίας τους στον ουρανό,

αμίλητοι αγναντεύοντας μέσ’ απ’ τα κλωνάρια του

την ομίχλη του μούστου σ’ όλο το μήκος των ακτών.

Kι ύστερα να πέφτουν με αργές κινήσεις τυλιγμένοι σε σύννεφα,

που μπορεί να ’ταν σεντόνια κατάλευκα ονείρου,

κι εκεί να βυθίζονται στον ύπνο, τύφλα στο μεθύσι,

όχι απ’ το γλυκό κρασί μα απ’ το άλλο το πιο βαρύ

που το ’χει αναμείξει

μ’ αγιάτρευτο μαράζι το τραγούδι.

Νίκου Γρηγοριάδη "Το Γλέντι"

καλήν αντάμωση.....

Beijing 2008 - OLYMPICS

ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ .....

το εργοτάξιο .......

η μακέτα....

το εργοτάξιο ...

η μακέτα .....

οι μασκοτίτσες ....

Κτίρια διοίκησης - γραφείο τύπου ...

Πεκίνο 2 - Beijing

Ο προϋπολογισμός για το στόλο, έγινε ... μαρμάρινο πλοίο απ΄την αυτοκράτειρα....

Πεκίνο 1 - Beijing

Απαγορευμένη Πόλη - εδω σουλατσάριζε ο αυτοκράτορας....

Ο Ναός του Ουρανού - εδώ προσέυχονταν για καλή σοδειά ...... (τους βοηθούσε τους αγρότες !!!)

Μπροστά στο μαυσωλείο του Μάο τσε Τάνγκ! Προοοοσοχή!!!

Με τι καρδιά να σ΄αποχαιρετήσω ...

Σκίρτησε η καρδιά μου απ΄το μαύρο πέπλο που σκέπασε την αγαπημένη Ξάνθη...

Καλό ταξίδι γλυκιέ μου δεκαεφτάχρονε πρίγκιπα ...

έφυγες νωρίς ....

I 'm back ! ! !

Αγορά Qing Ping ... σοκ!!

Καλώς σας βρήκα ....

Καλή Ανάσταση!!!

...Αναστήστε και για μένα παρακαλώ σας!!!!

Φεύγω για Κίναααααα ....

Πάπρικα

Την «Πάπρικα» την πρωτογεύτηκα στην Έδεσσα, στο σπίτι της αγαπημένης θειας μου της Θοδώρας! Εκείνη είναι που μου έμαθε και το τουρσί ντοματοπιπεριάς και τα περίφημα ανάμικτα τουρσιά που κάνω και είναι τα πιο τραγανά τουρσιά που έχω δοκιμάσει.

Όταν έβαλα για πρώτη φορά μια κουταλιά «Πάπρικα» στο στόμα μου, αιφνιδιάστηκα απ΄τη βελουδένια γλύκα της πιπεριάς που έσμιγε με το στιβαρό υπόξινο του ντοματοπελτέ κι εκστατικά έκλεισα τα μάτια και μουγκάνισα!! Ήταν χειμώνας κι η θεία Θοδώρα είχε μόλις ξεπαγώσει ένα κουτάκι απ’ τον καταψύκτη όπου τη φύλαγε. Κείνη τη μέρα, μας είχε φτιάξει και λαχανοσαρμάδες με μπόλικο αυγολέμονο κι έτσι κάθε φορά που φτιάχνω κι εγώ σαρμάδες, τους συνοδεύω με «Πάπρικα».

Πάπρικα
(συνταγή αφιερωμένη στο gianni)

Υλικά
1 κιλό άψητες πιπεριές Φλωρίνης
100 γρ. ντοματοπελτέ
200 ml. περίπου λάδι
1 κουτ. γλυκού Αλάτι (ή όσο θέλουμε)
1 κουτ. γλυκού ζάχαρη
προαιρετικά 1-2 τσούσκες ή tabasco αν θέλουμε πικάντικο αποτέλεσμα

Ετοιμασία
Ψήνουμε τις πιπεριές, τις καθαρίζουμε από τον φλοιό τους και τους σπόρους και τις βάζουμε σε τρυπητό, να στραγγίξουν καλά.

Όταν μείνουν χωρίς υγρά, τις χτυπάμε στο blender μαζί με τον ντοματοπελτέ, τη ζάχαρη, το αλάτι, τις τσούσκες και όσο λάδι σηκώσει. (Αν βάλουμε καυτερή πιπεριά, την ψήνουμε κι αυτή στην αρχή και τη λιώνουμε μαζί με τις άλλες πιπεριές) Εμένα προσωπικά, μ΄αρέσει χωρίς καυτερή πιπεριά, με τη γλυκιά γεύση της κόκκινης.

Τη σερβίρω σαν σαλάτα αλοιφή.

Μπορεί να συντηρηθεί σκεπασμένη με λάδι, σε γυάλινο βάζο στο ψυγείο για 1-2 μήνες ή για πολύ περισσότερο, χωρισμένη σε μερίδες (εγώ χρησιμοποιώ κεσεδάκια γιαουρτιού) στον καταψύκτη.